Γιατί εν έτη 2022 οι παραπάνω εικόνες να θεωρούνται «φυσιολογικές» για τον φοιτητή;

Γιατί ο Έλληνας φοιτητής που μόχθησε περισσότερο από των μέσο Ευρωπαίο για την εισαγωγή του στη τριτοβάθμια εκπαίδευση να ανέχεται αυτή τη κατάσταση;

Και δευτερευόντως , αυτή είναι η εικόνα όπου θέλουμε να δείχνουμε  για τη χώρα και το πανεπιστήμιο μας σε ένα φοιτητή από το εξωτερικό;

‘Έχοντας σπουδάσει σε πανεπιστήμιο εντός αλλά και εκτός Ελλάδος , ένα από τα πρώτα πράγματα που αναλογίστηκα μετά την αποφοίτηση μου στο εξωτερικό είναι το ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άποψη διδακτικού προσωπικού ή επιπέδου φοιτητών αλλά βρίσκεται έτη φωτός μακριά σε ένα βασικό ζήτημα: τον έλεγχο του αυτονόητου. Το ότι τα ελληνικά Πανεπιστήμια είναι δημόσια και αποτελούν άσυλο ιδεών είναι γεγονός . Το γεγονός όμως ότι πρέπει να υπάρχει έλεγχος και να προστατεύεται ο Έλληνας φοιτητής και η φήμη των ελληνικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων , για κάποιες μειονότητες , δεν είναι αυτονόητο και ήρθε η ώρα , έστω και καθυστερημένα , η κατάσταση αυτή να αλλάξει .

Με την εγκαθίδρυση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ) στο προσεχές ακαδημαϊκό έτος, η κυβέρνηση βάζει τα θεμέλια για την ακόμη μεγαλύτερη αναβάθμιση του Ελληνικού πανεπιστημίου, σπάζοντας τα άσυλα ανομίας και στερώντας το δικαίωμα στις μειονότητες να θεωρούν ότι με τη βία ή με το να εκφοβίζουν φοιτητές και καθηγητές θα επιβάλλουν τις ακραίες απόψεις τους.

Οι ιστορικές ευκαιρίες φεύγουν ακριβώς όσο γρήγορα έρχονται και όπως ναυάγησε το νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση πριν από περισσότερο από μία δεκαετία και στέρησε την ευκαιρία στην Ελλάδα να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο των Βαλκανίων και αντί οι Έλληνες φοιτητές να σπουδάζουν στα Βαλκάνια να γινόταν το αντίθετο, είμαστε αντιμέτωποι μπροστά σε ακόμη μία πρόκληση.

Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, αν πραγματικά είμαστε υπέρ μίας μεταρρύθμισης, και δεν μας αρέσει απλά να την αναπαράγουμε ως έννοια και να η φοβόμαστε ως πράξη, και επιζητούμε την αναβάθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου και τον εξευρωπαισμό του, τότε η ιστορική ευκαιρία είναι μπροστά μας και είναι καθήκον μας ως νέα γενιά να τη στηρίξουμε και να δείξουμε τον απαραίτητο σεβασμό που αρμόζει στα πανεπιστημιακά μας ιδρύματα.

*Ο Ζαΐρης Γιώργος είναι σύμβουλος σε θέματα αποτίμησης χαρτοφυλακίων και δανείων των Ευρωπαικων Θεσμών στη Grant Thornton Λουξεμβούργου και υποψήφιος διδάκτωρ Οικονομικών στο Πανεπίστημιο Πελοποννήσου

Πρώτη δημοσίευση Οικονομικός Ταχυδρόμος