|
Δεν
πρέπει να προκαλεί εντύπωση ότι ο κ. Τραμπ
διαθέτει πληθώρα φανατικών οπαδών και εκτός της
Αμερικής, διότι το ακραίο δεξιό ακροατήριο -αν
και με έκπληξη εντοπίσαμε και «αριστερούς» να
τον υποστηρίζουν- υπάρχει παντού. Βασικά
πρόκειται για τον φανατικό όχλο του Βλαντιμίρ
Πούτιν, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο πρόεδρος της
Ρωσίας είναι ο δήθεν ορθόδοξος ηγέτης του
«Ξανθού Έθνους», που θα απελευθερώσει τον κόσμο
από τους …μουσουλμάνους και την Αγιά Σοφιά από
τους Τούρκους. Ο «Βλαδίμηρος», βεβαίως, είναι
σύμμαχος της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν,
αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους οπαδούς του στην
Ελλάδα και στην Κύπρο να τον «αγιοποιούν»!
Ο
φανατισμένος όχλος αντιμετωπίζει με παρατεταμένο
χειροκρότημα τους διορισμούς των στελεχών που θα
πλαισιώσουν τον κ. Τραμπ για να αλλάξουν μαζί
του την Αμερική, επειδή μερικοί εξ αυτών είναι
δοκιμασμένοι εχθροί της κατοχικής Τουρκίας.
Πρόκειται για μία μεγάλη αλήθεια. Στενοί
συνεργάτες του κ. Τραμπ σε θέσεις-κλειδιά έχουν
ταχθεί αναφανδόν εναντίον του ισλαμιστή Τούρκου
προέδρου και έχουν αποδεδειγμένα βοηθήσει τα
εθνικά θέματα της Ελλάδας και της Κύπρου.
Και δεν
αναφέρομαι μόνο στον Μάρκο Ρούμπιο, που θα
ηγηθεί της αμερικανικής διπλωματίας, την κ.
Τούλσι Γκάμπαρντ, που θα είναι υπεύθυνη για όλες
τις μυστικές υπηρεσίες, από τη θέση της
επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών,
τον κ. Μάικ Γουόλτς, που θα αναλάβει το
Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου.
Είναι και άλλοι αξιωματούχοι, οι οποίοι λόγω των
σχέσεων τους με τις κουρδικές, τις αρμενικές και
τις ελληνοαμερικανικές οργανώσεις έχουν λάβει
θέση απέναντι στην Τουρκία.
Ο κ.
Ρούμπιο, ας πούμε, και η κ. Γκάμπαρντ έχουν
πειστεί για την επικινδυνότητα της Τουρκίας, και
στον κ. Γουόλτς, όπως και σε άλλους πολλούς
αρκεί ότι ο Ερντογάν υποστηρίζει τη Χαμάς, την
οποία χαρακτηρίζουν τρομοκρατική οργάνωση. Ένας
άλλος πολύ σημαντικός παράγοντας για τον
«αντιτουρκισμό» που παρατηρείται ξαφνικά στην
Ουάσιγκτον, είναι και η στάση του ισλαμιστή
Ερντογάν απέναντι στο Ισραήλ.
Η
συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτικών
είναι φιλοεβραίοι στον υπερθετικό βαθμό. Είναι
αυτό που λέμε συχνά, για να τονίσουμε την
αλληλοβοήθεια μεταξύ των κοινοτήτων στις ΗΠΑ που
εναντιώνονται στην Τουρκία, ότι «το ‘να χέρι
νίβει τ’ άλλο, και τα δυο το πρόσωπο».
Με λίγα
λόγια: Ο Ερντογάν έχει ενοχλήσει πολλούς
ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες, που αγαπούν
το Ισραήλ, τους Κούρδους, τους Αρμένιους και
τους Ελληνοαμερικανούς -και όλοι αυτοί είναι οι
«πολλοί», η πραγματικά συντριπτική πλειοψηφία.
Λογικό είναι ανάμεσα τους να εντοπίζουμε
ογκόλιθους της αμερικανικής πολιτικής ζωής.
Καταγράφοντας τα παραπάνω, δεν πρέπει να έχουμε
100% εμπιστοσύνη στον Ντόναλντ Τραμπ. Με βάση το
προεδρικό παρελθόν του μπορούμε να υποστηρίξουμε
-και επειδή είναι άνθρωπος των άκρων- ότι σήμερα
μπορεί να επιχειρεί να καταστρέψει την τουρκική
οικονομία και αύριο να επιβραβεύει τον Ερντογάν.
Το είδαμε και μερικοί το ζήσαμε «εκ των έσω».
Αφού κατάφερε να απελευθερώσει τον Αμερικανό
πάστορα, που κρατούσε όμηρο ο Ερντογάν, στη
συνέχεια του έδωσε το πράσινο φως να επιτεθεί
στους Κούρδους της Συρίας (YPG). Αλλά ποιοι
είναι αυτοί οι Κούρδοι και τι ρόλο έπαιξαν για
να υποστηρίξουν τους Αμερικανούς. Θα σας πω μόνο
ότι έχασαν πέραν των δέκα χιλιάδων ανδρών και
γυναικών για να νικήσουν το Ισλαμικό Κράτος
(ISIS) που το φοβήθηκε και η ίδια η Αμερική.
Ποια ήταν η ανταμοιβή τους; Αφέθηκαν στο έλεος
του Ερντογάν, που τους πετσόκοψε.
Δεν
προτρέχω. Επιχειρώ και καταλήξω σε συμπεράσματα
με βάση το παρελθόν του κ. Τραμπ, που στην πρώτη
προεδρική θητεία δεν άκουγε κανένα. Μπορεί, στη
δεύτερη τετραετία να κυβερνήσει διαφορετικά και
να τρίβουμε τα μάτια μας σε ότι αφορά την
κατοχική Τουρκία. Είναι τόσο απρόβλεπτος ο
άνθρωπος που μπορεί να πέσει από την … Ακρόπολη
και να σταθεί όρθιος…
Οι
άνθρωποι που επέλεξε για να πορευτούν μαζί του
είναι χωρίς καμία αμφιβολία απόλυτα αρνητικοί
για την Τουρκία. Θα μπορούσε να υποστηρίξει
κάποιος ότι σαν μέλη της κυβέρνησης θα βάλουν
νερό στο κρασί τους και θα υπηρετήσουν την
πολιτική του κ. Τραμπ, όποια και αν είναι, και
να προδώσουν το παρελθόν τους. Ειλικρινά δεν
μπορώ να φανταστώ ότι ο κ. Ρούμπιο, η κ.
Γκάμπαρντ και ο κ. Γουόλτς, οι οποίοι είχαν
σοβαρούς λόγους, να βρεθούν απέναντι στον
Ερντογάν, θα αλλάξουν θέση. Έχουν δοκιμαστεί και
έχουν πάρει 10 στα 10. Βέβαια, επειδή για 50
χρόνια τρεφόμαστε με ελπίδες, όταν εξελέγη ο
Τζίμι Κάρτερ κτυπούσαν οι καμπάνες των
εκκλησιών, ας κρατήσουμε μικρό καλάθι. Θα είμαι
ευτυχής και θα το φωνάξω δημόσια, εάν ο κ. Τραμπ
δώσει ένα καλό μάθημα στον Ερντογάν και σε όλους
τους αυταρχικούς ηγέτες. Θα κάνει ευτυχισμένους
πολλούς λαούς σε όλο τον κόσμο.
Όμως, με
βάση την πρώτη προεδρική του θητεία, και λόγω
της σχέσης του με τον έμπορο (των εθνών) Ίλον
Μάσκ, πρέπει να κρατάμε πολύ μικρό καλάθι. Όσον
αφορά τους οπαδούς του -ιδιαίτερα στην Ελλάδα
και στην Κύπρο-, που μας καθυβρίζουν πρωί,
μεσημέρι και βράδυ, εύχομαι να μην απογοητευτούν
και να κτυπήσουν χαρμόσυνα τις καμπάνες των
εκκλησιών.
Το
βασικό τους πρόβλημα είναι ότι συνδέουν δύο
πράγματα ανόμοια σε όλα τα επίπεδα: Διότι άλλο ο
Αμερικανός Πλανητάρχης Τραμπ και άλλο ο
αυταρχικός Πούτιν με τα πήλινα πόδια… Ότι και να
πιστεύουν, ο νέος Πρόεδρος δεν θα δεχθεί να
φορτωθεί μία ήττα της Δύσης στην Ουκρανία. Εδώ
είμαστε και θα τα ξαναπούμε…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ο δημοσιογράφος του
«Φιλελεύθερου» Φάνης Μακρίδης είναι ένας
συνάδελφος που διαβάζω πιστά. Είναι από τις
περιπτώσεις των ολίγων που υπηρετούν την
κλασσική δημοσιογραφία, όχι τη δημοσιογραφία του
Διαδικτύου. Η Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου (ΕΑΚ)
τον ενημέρωσε ότι θα τον βραβεύσει για την
έρευνα του που αφορούσε τη σχέση με το
ασυμβίβαστο και τις επιχειρηματικές
δραστηριότητες του προέδρου της Κυπριακής
Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ), Γιώργου Κούμα.
Πριν τη τελετή βράβευσης τον ενημέρωσαν ότι
έλαβαν δήθεν νομική γνωμάτευση και η βράβευση
του ακυρώνεται. Η δικαιολογία που πρόταξαν
μπάζει από παντού, διότι και οι πέτρες στην
Κύπρο γνωρίζουν ότι έλαβαν εντολή από την ΚΟΠ.
Ντροπή…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Αν και είμαι κάθετα και
οριζόντια εναντίον της λογοκρισίας, μου προκαλεί
έκπληξη η ευκολία με την οποία φιλοξενούν τον κ.
Αβέρωφ Νεοφύτου τα κυπριακά μέσα μαζικής
ενημέρωσης. Ο πρώην πρόεδρος του Δημοκρατικού
Συναγερμού (ΔΗΣΥ) δίνει συνεντεύξεις και κάνει
δηλώσεις, οι οποίες δημοσιεύονται με ταχύτητα
αστραπής, παρά το γεγονός ότι τις πλείστες φορές
επαναλαμβάνεται και τα όσα λέει δεν περιέχουν
ούτε μία είδηση. Σίγουρα, είναι άβυσσος η ψυχή
κάποιων «υπηρετών» της δεοντολογίας, που τη
σέβονται όταν τους συμφέρει.
Μιχάλης
Ιγνατίου (Φιλελεύθερος της Κύπρου)
|
