Το δίκτυο καταγραφής περιστατικών ρατσιστικής βίας, στην ετήσια έκθεσή του για το 2021, καταγράφει 72 περιστατικά:

Όμως πέρα από τα δύο περιστατικά που είχαν ως στόχο ιερούς χώρους (της εβραϊκής, συγκεκριμένα, θρησκείας) πρέπει να αναρωτηθούμε και πόσες από τις επιθέσεις κατά μεταναστών ή ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων έχουν βάση (ή έστω μερικώς βάση) στις θρησκευτικές πεποιθήσεις των δραστών; Σε αντίστοιχα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας που παραθέτει το δίκτυο διαβάζουμε τα εξής:

Επίσης η Ελληνική Αστυνομία στην δική της στατιστική επετηρίδα για το 2021 καταγράφει 8780 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας (αλματώδη άνοδο από τα 5456 του 2020 που όμως μπορεί απλά να αντανακλά επιμελέστερη καταγραφή). Σε τι βαθμό συμβάλει σε αυτό η ανθρωποκεντρική-πατριαρχική αντίληψη που είναι κοινός τόπος των μεγάλων θρησκειών; (να αναφέρουμε εδώ και 329 ζωοκτονίες το 2021, έναντι 240 το 2020).  Προφανώς η στήλη δεν έχει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, και θα ήταν δύσκολο να καταστούν μετρήσιμα τα ζητούμενα. Χωρίς να θέλουμε να παραγνωρίσουμε και την όποια θετική συνεισφορά των θρησκειών στη κοινωνική ειρήνη, είναι σαφές ότι το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) αλλού και δεν αφορά μόνο κάποιες προβεβλημένες προσωπικότητες. Είναι καθημερινό και… «πανταχού παρών» θα έλεγε κανείς.

Από τη αρχή οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το Θεό για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Salman Rushdie, Satanic Verses, 1988

Πρώτη δημοσίευση στο Money Review