Σύμφωνα με τη μελέτη της Accenture (The Cyber-Resilient CEO), το 60% των CEOs δηλώνει ότι οι οργανισμοί τους δεν ενσωματώνουν την κυβερνοασφάλεια σε επιχειρηματικές στρατηγικές, υπηρεσίες ή προϊόντα εξαρχής. Παράλληλα, το 44% πιστεύει ότι η κυβερνοασφάλεια απαιτεί δραστική παρέμβαση σε επίπεδο περιστατικού παρά συνεχή παρακολούθηση και προσοχή.

Σε αυτήν την αντενεργή προσέγγιση προστίθεται η εσφαλμένη υπόθεση από το 54% των CEOs ότι το κόστος θωράκισης της κυβερνοασφάλειας είναι υψηλότερο από το κόστος μιας κυβερνοεπίθεσης, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν επαληθεύεται στην πράξη.

Ενδεικτικά, η μελέτη αναφέρει ότι η παραβίαση σε μια παγκόσμια ναυτιλιακή εταιρεία οδήγησε σε μείωση εσόδων κατά 20%, με απώλειες που αγγίζουν τα $300 εκατ.

Επιπλέον, παρά το γεγονός ότι 90% των CEOs δήλωσε ότι θεωρεί την κυβερνοασφάλεια παράγοντα διαφοροποίησης για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους υποστηρίζοντας την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τους πελάτες τους, μόνο 15% έχει καθιερώσει συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου αφιερωμένες σε θέματα κυβερνοασφάλειας.

Αυτή η αποσύνδεση μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των CEOs (91%) δήλωσε ότι η κυβερνοασφάλεια αποτελεί τεχνικό θέμα υπό την ευθύνη του CIO ή του CISO.

Ο ρόλος του ΑΙ

Η μελέτη υποστηρίζει, επίσης, ότι η παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να εισάγει ένα νέο επίπεδο απειλών, που ακόμη και οι βέλτιστες πρακτικές κυβερνοασφάλειας ενδέχεται να μην αντιμετωπίσουν πλήρως. Μάλιστα, 64% των CEOs, που συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσε ότι οι εγκληματίες του κυβερνοχώρου θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν την παραγωγική τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργήσουν εξελιγμένες και δύσκολα ανιχνεύσιμες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, όπως phishing scams, social engineering attacks και automated hacks.

Η μελέτη εντοπίζει, επίσης, μια μικρή ομάδα CEOs, που διακρίνονται σε θέματα κυβερνοασφάλειας. Αυτή η ομάδα, την οποία η Accenture αποκαλεί “cyber-resilient CEOs” και αντιπροσωπεύει το 5% των ερωτηθέντων, υιοθετεί μια ευρύτερη προσέγγιση για να αξιολογήσει την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο σε όλες τις πτυχές των οργανισμών τους.

Οι εταιρείες αυτών των ηγετών εντοπίζουν, περιορίζουν και αποκαθιστούν τις απειλές στον κυβερνοχώρο πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους οργανισμούς. Ως αποτέλεσμα, το κόστος παραβίασης είναι σημαντικά χαμηλότερο και η οικονομική τους απόδοση σημαντικά υψηλότερη.

Στον αντίποδα, οι λεγόμενοι “cyber laggards”, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 46% των CEOs, δεν αναλαμβάνουν με συνέπεια ή αυστηρότητα καμία από τις ενέργειες, που κάνουν οι cyber-resilient CEOs και συνήθως περιορίζονται σε μια αντενεργή προσέγγιση.