Παρότι διαφοροποιείται στις εκτιμήσεις των επιτοκίων, ο οίκος δηλώνει ότι επιλέγει να «συμπορευτεί με την αγορά», συνεχίζοντας να ποντάρει στην περιφέρεια έναντι του πυρήνα.

Στο βασικό της σενάριο, η Morgan Stanley προβλέπει υποχώρηση των αποδόσεων του γερμανικού 2ετούς και 10ετούς ομολόγου κοντά στο 1,50% και 2,30% αντίστοιχα. Ακολούθως, εκτιμά μια ήπια αύξηση στο 1,60% και 2,45% μέχρι το τέλος του 2026, και περαιτέρω άνοδο στο 1,80% και 2,65% έως τα τέλη του 2027.

Το 2026 αναμένεται να αποτελέσει ακόμη μία χρονιά μείωσης των spreads στην Ευρωζώνη, με τις χώρες με χαμηλά ελλείμματα να εμφανίζουν καλύτερες επιδόσεις από εκείνες με υψηλότερα δημοσιονομικά ελλείμματα. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι οι εκλογικές αναμετρήσεις σε ορισμένα κράτη-μέλη το 2027 ενδέχεται να περιορίσουν τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής.

Σε ό,τι αφορά τις αξιολογήσεις, η Morgan Stanley αναμένει νέες αναβαθμίσεις για τις χώρες της περιφέρειας και πιθανές υποβαθμίσεις για τον πυρήνα, τονίζοντας ωστόσο ότι οι οίκοι αξιολόγησης γενικά κινούνται με χρονική υστέρηση σε σχέση με τις αγορές, και έτσι δεν προκαλούν έντονες μεταβολές στις επενδυτικές ροές.

Επισημαίνεται επίσης ότι ο κλάδος του asset management έχει ήδη αυξήσει σημαντικά τις long τοποθετήσεις στην περιφέρεια εις βάρος του πυρήνα τα προηγούμενα τρίμηνα, γεγονός που περιορίζει τα περαιτέρω περιθώρια ενίσχυσης αυτών των θέσεων.

Με βάση όλα τα παραπάνω, η long θέση που άνοιξε η Morgan Stanley στα ελληνικά ομόλογα έναντι των γερμανικών τον Ιούνιο παραμένει μία από τις κορυφαίες επιλογές της και για το 2026. Η τράπεζα είχε τότε επισημάνει ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι της Ελλάδας για το 2024 είχαν ξεπεράσει τις προσδοκίες της αγοράς, οδηγώντας σε αναβάθμιση των προοπτικών της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης—εξελίξεις που, κατά την άποψή της, δεν είχαν ακόμη αποτυπωθεί πλήρως στις κινήσεις των αγορών.