Η ανάπτυξη στην Ισπανία και την Ελλάδα αναμένεται να ξεπεράσει το 2% φέτος, έναντι μόλις 0,8% για τη ζώνη του ευρώ. Η Γερμανία αναμένεται να αναπτυχθεί ελάχιστα.

Αλλά τα σημάδια της κρίσης όμως παραμένουν, ιδιαίτερα στην αγορά εργασίας, και η ανοικοδόμηση της φήμης τους συνεχίζεται, προσθέτει το αμερικανικό μέσο.

Η περίοδος της κρίσης έφερε την άποψη ότι η Νότια Ευρώπη είναι ανεύθυνη, γεμάτη τεμπέληδες, ότι είναι μη παραγωγική και παραμένει στο ευρώ μόνο χάρη στην «ελεημοσύνη» από τις πλουσιότερες βορειοευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η προοπτική μετέτρεψε ένα γεωγραφικό χάσμα σε ένα βαθύ σχίσμα αμφιβολιών, καχυποψίας και ανταγωνισμού. Από την Αθήνα μέχρι τη Μαδρίτη και τη Λισαβόνα, η σκληρή δουλειά συνεχίζεται για να αλλάξει αυτό, αναφέρει.

Το παράδειγμα της Ελλάδας

Ο Γιάννης Μόσχος θυμάται τις κακές μέρες. Μια οικονομία σε ερείπια, επιχειρηματικές σχέσεις διαλυμένες, η Ελλάδα επίκεντρο περίγελου. Αυτή ήταν η Ελλάδα του 2012, την ίδια χρονιά που ο Μόσχος και ο αδελφός του ίδρυσαν την οικογενειακή τους επιχείρηση η οποία εμπορεύεται ελιές. Τώρα, έχοντας δημιουργήσει την εταιρεία, θέλει να γίνει μέρος του μέλλοντος της Ευρώπης, να παράγει ποιοτικά προϊόντα και να το κάνει με καθαρή ενέργεια, εξοικονομώντας χρήματα και βοηθώντας ταυτόχρονα τις υψηλές κλιματικές φιλοδοξίες της ηπείρου.

Όταν οι ελληνικές εταιρείες άρχισαν να εξάγουν στην αρχή της κρίσης, τα λάθη, ή ακόμη και οι απάτες σε ορισμένες περιπτώσεις, τους έδωσαν κακό όνομα, σύμφωνα με τον Μόσχο, ο οποίος μίλησε στο Bloomberg. 

«Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσαμε κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης της Ελλάδας από άλλες αγορές», είπε. «Έπρεπε να κάνουμε μικρά βήματα. Πουλήσαμε, κερδίσαμε και επανεπενδύσαμε», για αρκετά χρόνια.

Η Moschos Olives επεκτείνεται, καθώς οι σημερινές εγκαταστάσεις της βρίσκονται στη μέγιστη δυναμικότητά τους. Έχει υποβάλει αίτηση για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης  προκειμένου να γίνει «πράσινη», εγκαθιστώντας ηλιακούς συλλέκτες και αντικαθιστώντας περονοφόρα μηχανήματα με ηλεκτρικά μοντέλα, ξεκινώντας από αυτό το καλοκαίρι.

Ναι μεν ανάπτυξη αλλά τα προβλήματα παραμένουν

Τα πράγματα έχουν αλλάξει τώρα, Για τις κυβερνήσεις, καθώς και για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, η ελπίδα είναι ότι ο νέος δυναμισμός δεν θα αποδειχθεί πυροτέχνημα. Μέρος της ανάκαμψης οφείλεται βέβαια στον τουρισμό και στην αύξηση των επισκεπτών μετά την πανδημία, αλλά δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Μια πολυετής επιχείρηση εξυγίανσης έχει επίσης θέσει αυτές τις οικονομίες σε πιο στέρεες βάσεις, σημειώνει το Bloomberg.

«Η αβεβαιότητα για την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Νότου έχει πλέον εκλείψει», δήλωσε ο Νίκος Βέττας, γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών στην Αθήνα. «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Η απουσία αβεβαιότητας, ωστόσο, είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας, καθώς στο παρελθόν έδιωχνε το κεφάλαιο και εργαζόμενους».

Πηγή: Bloomberg

Η Ελλάδα, για παράδειγμα, έχασε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια μιας δεκαετούς κρίσης και το βάρος του χρέους της αυξήθηκε στα ύψη. Όμως πέρυσι η χώρα ανέκτησε την επενδυτική της βαθμίδα και ο λόγος του χρέους της προς το ΑΕΠ μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Σε μια ένδειξη του πώς έχουν αλλάξει οι κατευθύνσεις, η Γαλλία υποβαθμίστηκε από την S&P Global Ratings τον περασμένο μήνα.

Μια σημαντική πρόκληση που απομένει είναι η άνοδος των μισθών και του βιοτικού επιπέδου, αναφέρει το Bloomberg. Τόσο στην Πορτογαλία όσο και στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός είναι μικρότερος από 1.000 ευρώ το μήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Η αποτυχία αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος θα μπορούσε να υποδαυλίσει τη δυσαρέσκεια που ήδη εκδηλώνεται σε μεγάλα τμήματα της Ευρώπης, όπως έδειξαν τα χθεσινά αποτελέσματα των ευρωεκλογών.

Ενώ ο μαζικός τουρισμός και η φθηνότερη μεταποίηση εξακολουθούν να αποτελούν μεγάλο μέρος των οικονομιών της Νότιας Ευρώπης, υπάρχει επίσης μια προσπάθεια να προωθηθούν σε τομείς υψηλότερης αξίας, όπως οι υπηρεσίες βιοτεχνολογίας. Αυτό αντικατοπτρίζει τη συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχει όφελος από το να μένουν στάσιμες.

Η Ιταλία παραμένει πάντως μια εξαίρεση σε αυτή την ιστορία, μια μεγαλύτερη οικονομία που υστερεί πίσω από τους νοτιοευρωπαίους γείτονές της και η οποία έχει κάνει μικρότερη δημοσιονομική πρόοδο.

Πηγή: Bloomberg