Ιδιαίτερα για τον τελευταίο, θεωρούν δύσκολη την όποια διαπραγμάτευση στα ιατρικά τιμολόγια, καθώς η συγκεκριμένη αγορά «ελέγχεται από ολιγοπώλιο», γεγονός που καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολη η επίτευξη μεγάλων εκπτώσεων.

«Φαρμάκι» τα συμβόλαια υγείας

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο πληθωρισμός των ασφαλίστρων στα συμβόλαια υγείας διαμορφώθηκε τον Απρίλιο στο 14%, ενώ εκκρεμούν ακόμη αυξήσεις που θα κινούνται μεταξύ 10%-12%, πλέον του φόρου ασφαλίστρων 15%, και του ΦΠΑ 24% στα νοσήλια των ιδιωτικών κλινικών. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι αν ανασφάλιστος ασθενής επισκεφθεί κλινική για αποκατάσταση του προβλήματός του, σε συνδυασμό με την κάλυψη του ΕΟΠΥ και τα επιπλέον από την τσέπη του, το αντίτιμο των νοσηλίων θα είναι μικρότερο, από το αντίστοιχο ποσό που θα πλήρωνε η ασφαλιστική εταιρεία.

Είναι προφανές ότι σημαντικό τμήμα των νοικοκυριών αντιδρά στις αυξήσεις αυτές και σε αρκετές περιπτώσεις επιλέγει να μην ανανεώνει τα συμβόλαιά του, ή να αναζητεί προϊόντα χαμηλότερων καλύψεων. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, σε δύσκολη θέση βρίσκονται οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές, καθώς είναι οι πρώτοι αποδέκτες της δυσφορίας των πελατών τους.

Οι ιδιωτικές κλινικές καλούνται να κατανοήσουν πως αν θέλουμε να αναπτύξουμε μια αγορά προς όφελος και των δύο πλευρών και κυρίως προς όφελος των πολιτών, θα πρέπει να αλλάξουν πολιτική. Με τις σημερινές πρακτικές, οι περισσότεροι Έλληνες θα παραμείνουν ανασφάλιστοι.

«Παράθυρο» συνεργασίας με τα κρατικά απογευματινά χειρουργεία

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες εξέλαβαν ως θετική είδηση τη θέσπιση των επ’ αμοιβή απογευματινών ιατρείων στα κρατικά νοσοκομεία και μάλιστα κάποιες από αυτές έσπευσαν να προσφέρουν και προϊόντα που περιλαμβάνουν το πακέτο των απογευματινών ιατρείων και χειρουργείων. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως οι ασφαλιστικές εταιρείες αναζητούν εδώ και δεκαετίες τρόπους συνεργασίας με τα κρατικά νοσοκομεία και βλέπουν πως τα απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία θα μπορούσαν να αποτελέσουν το πρώτο βήμα προς μια τέτοια κατεύθυνση (σε προηγούμενες δεκαετίες, συζητείτο η διαχείριση τμήματος των κλινών των κρατικών νοσοκομείων από ασφαλιστικές εταιρείες).

Από την πλευρά τους πάντως, στελέχη των ιδιωτικών κλινικών απορρίπτουν τις κατηγορίες των ασφαλιστικών εταιρειών, υποστηρίζοντας πως τα νοσήλια στην Ελλάδα είναι πολύ φτηνότερα από αυτά της Ευρώπης, ότι και από την πλευρά των ασφαλιστικών εταιρειών υπάρχει ολιγοπώλιο.

Οι αυξήσεις στην ασφάλιση ΙΧ

Χαμηλότερες θα είναι οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα των ΙΧ αυτοκινήτων φέτος που θα κυμανθούν από 8-10%, κυρίως λόγω της εφαρμογής των διατάξεων του νέου νόμου για τον εντοπισμό και την επιβολή προστίμων στα ανασφάλιστα οχήματα που εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις 550.000.

Με βάση τον νέο νόμο διαμορφώνεται ένα νέο σύστημα διασταυρώσεων για τον εντοπισμό παραβάσεων προς τις υποχρεώσεις κυκλοφορίας των οχημάτων. Στο πλαίσιο αυτό ενεργοποιείται ένα νέο σύστημα ηλεκτρονικών ελέγχων, αξιοποιώντας διαφορετικές βάσεις δεδομένων του Δημοσίου για τον εντοπισμό ανασφάλιστων οχημάτων. Οι έλεγχοι θα διενεργούνται σε εξάμηνη βάση με ηλεκτρονική διασταύρωση δεδομένων. Εφόσον εντοπιστούν παραβάσεις, ειδοποιείται ο κάτοχος της άδειας κυκλοφορίας του οχήματος και ορίζονται τα πρόστιμα.

Στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς θεωρούν τις αυξήσεις που επέβαλαν στα φετινά τιμολόγιά τους ως επιβεβλημένες (τα ασφάλιστρα πάντως παραμένουν χαμηλότερα σε σχέση με αυτά του 2010), καθώς η συχνότητα των τροχαίων ατυχημάτων έχει επανέλθει στα προπανδημικά επίπεδα, ενώ το μέσο κόστος της αποζημίωσης έχει επιβαρυνθεί δραστικά από τον υψηλό πληθωρισμό της τελευταίας τριετίας.

Επιπλέον, οι περυσινές αυξημένες φυσικές καταστροφές (οι εγχώριες ασφαλιστικές εταιρείες κατέβαλαν αποζημιώσεις άνω των 400 εκατ. ευρώ) είχαν ως αποτέλεσμα οι ξένοι αντασφαλιστές να ανεβάσουν φέτος τις απαιτήσεις τους.

Έντονη είναι η δυσφορία των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών εταιρειών εξαιτίας των ασφυκτικών εποπτικών κανονισμών που έχει επιβάλει το πλαίσιο Solvency II. Ο Ευρωπαίος επόπτης, επέβαλε τόσο αυστηρούς κανονισμούς, έτσι ώστε να αναγκάζει τις ασφαλιστικές εταιρείες να προσφέρουν στους πελάτες τους λιγότερα και ακριβότερα προϊόντα. Ενδεικτικό είναι το ότι μια αμερικανική εταιρεία χρειάζεται για να λειτουργήσει περίπου 30% χαμηλότερο ύψος κεφαλαίων από μία ευρωπαϊκή.

Επιπλέον, οι τόσο σκληρές απαιτήσεις υποχρεώνουν ουσιαστικά τις ασφαλιστικές εταιρείες να περιορίζουν τα προϊόντα του κλάδου ζωής στα unit-linked (το ρίσκο μεταφέρεται στον πελάτη), να αποφεύγουν συμβόλαια μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης διάρκειας (προτιμώνται τα ετήσια) και να τοποθετούν κατά κύριο λόγο τις επενδύσεις τους σε καταθέσεις και κρατικά ομόλογα χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, αποκομίζοντας πενιχρές αποδόσεις. Αυτή την περίοδο έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια «εκλογίκευσης» του Solvency II, χωρίς όμως στον χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών να επικρατεί κλίμα ιδιαίτερης αισιοδοξίας.

Πηγή: The Power Game