Υπενθυμίζεται ότι ο Εθνικός Συναγερμός της Marine le Pen κέρδισε το 31,5% των ψήφων, έχοντας αυξήσει το ποσοστό του κατά 23,3% από τις εκλογές του 2019, ενώ το ποσοστό του συνασπισμού του Macron έπεσε μόλις στο 14,5%.

Έπειτα από την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, ο Macron προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές για τις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου, προφανώς ελπίζοντας να δείξει ότι η στήριξη στο κόμμα της Le Pen ήταν  σε μεγάλο βαθμό μια ψήφος διαμαρτυρίας.

Ενώ ο Macron θα παραμείνει πρόεδρος έως το 2027, οι βουλευτικές εκλογές ίσως τον αναγκάσουν να διορίσει πρωθυπουργό από άλλο κόμμα, εξηγεί η Capital Economics.

Ο Εθνικός Συναγερμός είχε κερδίσει ποσοστό 18,7% στις βουλευτικές εκλογές του 2022 και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν θα κερδίσει την πλειοψηφία φέτος. Επομένως, δεν είναι βέβαιο ότι ο επόμενος πρωθυπουργός της Γαλλίας θα είναι ο Jordan Bardella του Εθνικού Συναγερμού.

Αντίθετα, ο Macron θα μπορούσε να διορίσει κάποιον από τους μετριοπαθείς δεξιούς Ρεπουμπλικάνους, αλλά ενδεχομένως μόνο με κάποια στήριξη από τον Εθνικό Συναγερμό.

Κρίνοντας από προηγούμενα παραδείγματα «συγκατοίκησης», η Capital Economics προειδοποιεί ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολιτική παράλυση. Παράλληλα, πιθανή είναι μία κατάσταση όπου το κόμμα του πρωθυπουργού θα ασχολείται με τα εσωτερικά ζητήματα και ο πρόεδρος με τις διεθνείς υποθέσεις.

Η άμεση ανησυχία για την οικονομία είναι ότι η κατάσταση αυτή θα έκανε ακόμα πιο δύσκολη τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, το οποίο διαμορφώθηκε στο 5,5% του ΑΕΠ πέρυσι. Έτσι, οι αναλυτές του οίκου χαρακτηρίζουν δικαιολογημένη την αύξηση του spread των γαλλικών ομολόγων. Η κυβέρνηση έχει κατ΄ επανάληψη δεσμευτεί να μειώσει το έλλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το 2027, αλλά δεν έχει περιγράψει πώς θα το κάνει.  

Σε βάθος χρόνου, ένα ακόμα βασικό ερώτημα είναι το πώς επηρεάζουν όλα αυτά τις προεδρικές εκλογές του 2027. Εάν η Marine Le Pen ή ο προστατευόμενός της Jordan Bardella κερδίσει, η γαλλική πολιτική θα μπορούσε να κάνει μία αποφασιστική στροφή προς τον ευρωσκεπτικισμό και τον λαϊκισμό, αν και η Le Pen θα μπορούσε να στρέψει το κόμμα της προς μια πιο μετριοπαθή στάση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική πολιτική και την Ευρώπη, όπως συνέβη με την Giorgia Meloni στην Ιταλία, επισημαίνει η Capital Economics.