|
Η
πρόταση των servicers για τα ακίνητα
Η ΤτΕ
ωστόσο, υπογραμμίζει μέσα από την τελευταία
έκθεσή της, ότι χρειάζονται περισσότερες
πρωτοβουλίες. Στο πλαίσιο αυτό, ενδιαφέρον
παρουσιάζει η λύση που προτείνουν οι servicers
ώστε περισσότερα ακίνητα να «πέσουν» στην αγορά.
Οι
servicers προτείνουν, στην κυβέρνηση να δοθεί η
δυνατότητα στα funds να απαλλαγούν από την
υποχρέωση τακτοποίησης των εκκρεμών νομικών και
τεχνικών προβλημάτων και τη χρονοβόρα διαδικασία
των ακινήτων που έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους και
προβλέπεται να βγουν σε πλειστηριασμό, να την
αναλαμβάνει ο αγοραστής του ακινήτου.
O
αγοραστής ως μπόνους θα έχει έκπτωση στη τιμή
αγοράς (από πλειστηριασμό).
Τα οφέλη
και τα 50.000 ακίνητα
Ο
αγοραστής θα βρίσκει ακίνητο σε πολύ καλύτερη
τιμή και ευκολότερα αλλά θα έχει αποζημιωθεί εκ
των προτέρων για τον κόπο και τα έξοδά του με
αυτή την έκπτωση.
Όσον
αφορά στους servicers, η πώληση τέτοιων
ακινήτων από τα χαρτοφυλάκια τους θα
διευκολύνει την διαδικασία της ανάκτησης των
δανείων.
Ένα
ακίνητο που περνάει στο χαρτοφυλάκιο των
servicers απαιτεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο
από δύο χρόνια για να τακτοποιηθούν όλες οι
τυχόν παραβάσεις, παραλείψεις
Σύμφωνα
με ειδικούς του κλάδου μια τέτοια λύση θα έβγαζε
άμεσα στην αγορά περίπου 50.000 ακίνητα.
Ένα
ακίνητο που περνάει στο χαρτοφυλάκιο των
servicers απαιτεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο
από δύο χρόνια για να τακτοποιηθούν όλες οι
τυχόν παραβάσεις, παραλείψεις.
Αυτό
έχει ως αποτέλεσμα το στοκ των ακινήτων να
μεγαλώνει και δεκάδες χιλιάδες ακίνητα να μην
μπορούν να «βγουν» στην αγορά για μεγάλο χρονικό
διάστημα.
Τα
«αγκάθια» και η συνταγματικότητα
Παρόλα
αυτά η λύση που προτείνουν οι servicers έχει
νομικές δυσκολίες, τα οποία όπως αναφέρουν
στελέχη της αγοράς δύσκολα μπορούν να
ξεπεραστούν.
Η
εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου για συγκεκριμένα
μόνο ακίνητα (των servicers), -δηλαδή το μέτρο
δεν θα έχει καθολικότητα δεν θα ισχύει για όλους
τους ιδιοκτήτες κατοικιών (δηλαδή σε κάθε
πώληση)-, μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και
αντισυνταγματική.
Θα
πρέπει να υπάρχουν αυστηρές διατάξεις ώστε ο
αγοραστής να υποχρεώνεται να προχωρά στις
σχετικές διευθετήσεις.
Επίσης,
ακόμα και εάν μπορούν να ξεπεραστούν οι
δυσκολίες της μη καθολικότητας, εφόσον η ευθύνη
θα μεταφέρεται στον αγοραστή θα υπάρξουν και
εκεί δυσκολίες.
Σε αυτή
τη περίπτωση, θα πρέπει να υπάρχουν αυστηρές
διατάξεις προφανώς και κυρώσεις και στενά
χρονοδιαγράμματα ώστε ο αγοραστής να
υποχρεώνεται να προχωρά στις σχετικές
διευθετήσεις.
Πηγή:
Οικονομικός Ταχυδρόμος
|
