Οι πέντε «Σοφοί» της γερμανικής οικονομίας ωστόσο διαφωνούν σε ό,τι αφορά τις προτάσεις τους για ανάκαμψη. Τέσσερις από αυτούς θεωρούν ότι οι πολιτικοί χρησιμοποιούν συχνά πολύ λίγους από τους πόρους του κράτους για επενδύσεις, κυρίως επειδή τα συγκεκριμένα έργα αποδίδουν αργότερα, μετά τις επόμενες εκλογές και επιλέγουν αντιθέτως επέκταση των καταναλωτικών δαπανών, όπως οι συντάξεις, προκειμένου να γίνουν δημοφιλείς στους ψηφοφόρους. Οι «Σοφοί» ζητούν λοιπόν νομοθετική κατοχύρωση κανόνων οι οποίοι θα διασφαλίζουν ότι το κράτος δεν θα παραμελεί τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις και αναφέρονται συγκεκριμένα στους τομείς της άμυνας, της παιδείας, και των υποδομών για τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές. Η οικονομολόγος Βερόνικα Γκριμ λαμβάνει αποστάσεις και χαρακτηρίζει τις σχετικές προτάσεις «ανεφάρμοστες», σημειώνοντας ότι δεν λαμβάνεται υπ'όψιν το εάν υπάρχουν τα χρήματα. Διαφωνεί επίσης και με την άποψη των συναδέλφων της ότι οι επενδυτικές δαπάνες θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από το «φρένο χρέους» και αντιπροτείνει μεταξύ άλλων κατάργηση των κρατικών επιδοτήσεων για την ενέργεια στην βιομηχανία ή της διάσωσης προβληματικών εταιριών με κρατικά κεφάλαια.