Ειδικότερα, το πραγματικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί 2,3% εφέτος και 2% το 2025 έναντι αύξησης 0,8% και 1,2%, αντίστοιχα, για την Ευρωζώνη.

O πληθωρισμός, με βάση τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή της Eurostat, προβλέπεται στο 2,9% σε μέσα επίπεδα εφέτος και στο 2,1% το 2025 έναντι 2,4% και 2,0%, αντίστοιχα στην Ευρωζώνη.

Η ανεργία εκτιμάται ότι θα μειωθεί από 11,1% το 2023 σε μέσα επίπεδα στο 10,5% εφέτος και περαιτέρω στο 10,1% το 2025, ενώ στην Ευρωζώνη αναμένεται να αυξηθεί οριακά εφέτος στο 6% και να μειωθεί στο 5,8% το επόμενο έτος.

Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών προβλέπεται να μειωθεί από 6,8% του ΑΕΠ το 2023 στο 6,5% φέτος και περαιτέρω στο 5,3% το 2025, ενώ στην Ευρωζώνη αναμένεται πλεόνασμα 3,1% και 3%, αντίστοιχα.

Η παγκόσμια οικονομία

Για την παγκόσμια οικονομία, το ΔΝΤ προβλέπει ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα μείνει σταθερός στο 3,2% τόσο εφέτος όσο και το 2025, κάτι που είναι ασυνήθιστο για μία περίοδο αποπληθωρισμού, αλλά τονίζει ότι οι καθοδικοί κίνδυνοι - από μία κλιμάκωση των περιφερειακών πολέμων, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και τη στροφή σε περιοριστικές πολιτικές στο διεθνές εμπόριο - αυξάνονται και πλέον κυριαρχούν.

Το καλό νέο, σύμφωνα με το Ταμείο, είναι ότι η παγκόσμια μάχη κατά του πληθωρισμού φαίνεται να έχει κερδηθεί σε μεγάλο βαθμό. Μετά το υψηλό επίπεδο του 9,4% που σημειώθηκε σε ετήσια βάση στο γ΄ τρίμηνο του 2022, προβλέπει τώρα ότι ο γενικός πληθωρισμός θα μειωθεί στο 3,5% στο τέλος του 2025, ελαφρά χαμηλότερα από το μέσο επίπεδο της 20ετίας πριν από την πανδημία. «Στις περισσότερες χώρες, ο πληθωρισμός κυμαίνεται τώρα κοντά στους στόχους των κεντρικών τραπεζών, ανοίγοντας τον δρόμο για νομισματική χαλάρωση από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες», αναφέρει.

Η ανάπτυξη παραμένει ισχυρή στις ΗΠΑ - προβλέπεται στο 2,8% εφέτος και στο 2,2% το 2025, πολύ υψηλότερη από ό,τι στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, στις ΗΠΑ το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα και να μειωθεί μόνο οριακά στο 6,1% του ΑΕΠ το 2029, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος τους να συνεχίσει να αυξάνεται, φθάνοντας το 134% του ΑΕΠ το ίδιο έτος. Αντίθετα, στην Ευρωζώνη, το χρέος εκτιμάται ότι έχει σταθεροποιηθεί από φέτος στο 88% του ΑΕΠ, με διαφορές βέβαια μεταξύ των χωρών της.

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι πρέπει να υπάρξουν τρεις αλλαγές στις πολιτικές που ακολουθούνται παγκοσμίως.

Πρώτον, μείωση των επιτοκίων, η οποία έχει ήδη αρχίσει και θα στηρίξει τη δραστηριότητα σε μία περίοδο χαλάρωσης της αγοράς εργασίας σε πολλές αναπτυγμένες οικονομίες.

Σημειώνεται, ωστόσο, ότι χρειάζεται εγρήγορση, επειδή ο πληθωρισμός στις τιμές των υπηρεσιών παραμένει πολύ υψηλός, σχεδόν διπλάσιος από τα προ πανδημίας επίπεδα.

Η δεύτερη αλλαγή έχει να κάνει με τη δημοσιονομική πολιτική καθώς «ο δημοσιονομικός χώρος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μακροοικονομικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Μετά από χρόνια χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής σε πολλές χώρες, είναι τώρα ή ώρα να σταθεροποιηθεί η δυναμική του χρέους και να αποκατασταθούν τα αναγκαία δημοσιονομικά ‘μαξιλάρια'».

Η τρίτη και πιο δύσκολη αλλαγή, όπως σημειώνει το ΔΝΤ, είναι η προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύουν την ανάπτυξη. «Πολλά περισσότερα πρέπει να γίνουν για να βελτιωθούν οι προοπτικές ανάπτυξης και να αυξηθεί η παραγωγικότητα», σημειώνει.