|
Το
κόστος για την υιοθέτηση
βιώσιμων πρακτικών και
τη χρήση νέων
τεχνολογιών ενδέχεται να
είναι υψηλό και
δυσβάσταχτο για τις ΜμΕ
στην Ελλάδα
Τα νέα
δάνεια πρέπει να
συμμορφώνονται «με
συνετές πολιτικές και
διαδικασίες αξιολόγησης
πιστωτικού κινδύνου, με
τις απαιτήσεις των
εποπτικών αρχών, τις
επιταγές του κλιματικού
νόμου και να είναι
εναρμονισμένες με
το Εθνικό Σχέδιο για την
ενέργεια και το κλίμα»,
λέει ο κ. Χαραλαμπίδης,
εκτιμώντας πάντως
πως «το κόστος για την
υιοθέτηση βιώσιμων
πρακτικών και τη χρήση
νέων τεχνολογιών
ενδέχεται να είναι υψηλό
και δυσβάσταχτο για τις
ΜμΕ στην Ελλάδα».
«Οι
κλιματικοί κίνδυνοι
αποτελούν σήμερα έναν
από τους τρεις
κυριότερους κινδύνους
για τις τράπεζες μαζί με
τους κινδύνους στο
κυβερνοχώρο και τους
γεωπολιτικούς
κινδύνους», ξεκαθαρίζει
ο κ. Χαραλαμπίδης.
Και
προσθέτει πως «οι
κλιματικοί κίνδυνοι
είναι απαραίτητο να
ενσωματωθούν στα
υποδείγματα αξιολόγησης
πιστωτικού κινδύνου
καθώς επηρεάζουν άμεσα
και καταλυτικά
την πιθανότητα αθέτησης
υποχρέωσης των
δανειοληπτών αλλά και
την ενδεχόμενη ζημιά που
θα προκύψει στην
περίπτωση αθέτησης
υποχρέωσης του
δανειολήπτη».
Πρόσφατη
μελέτη της ΕΚΤ που
ανέλυσε 95 μεγάλες
τράπεζες που καλύπτουν
το 75% των δανείων στην
Ευρωζώνη ανέδειξε ότι το
90% των εν λόγω
τραπεζών είναι
εκτεθειμένες σε
σημαντικούς κλιματικούς
κινδύνους
μετάβασης, καθώς τα
δανειακά τους
χαρτοφυλάκια είναι
ουσιαστικά μη
εναρμονισμένα με τους
στόχους της Συμφωνίας
του Παρισιού.
Το 90%
των μεγάλων ευρωπαϊκών
τραπεζών είναι
εκτεθειμένες σε
σημαντικούς κλιματικούς
κινδύνους μετάβασης
«Η πιστωτική επέκταση θα
ενθαρρυνθεί περισσότερο
όσο έχουμε στη διάθεσή
μας καλύτερα εργαλεία
και δεδομένα για την
αξιολόγηση των
κλιματικών κινδύνων και
τα κανάλια μετάδοσή τους
στον πιστωτικό κίνδυνο
των νοικοκυριών και των
επιχειρήσεων.
Γιατί
είναι απαραίτητη η
ενσωμάτωση κλιματικών
και περιβαλλοντικών
παραγόντων στο μοντέλο
αξιολόγησης του
πιστωτικού κινδύνου;
Οι
κλιματικοί και
περιβαλλοντικοί
παράγοντες αποτελούν
σημαντικούς κινδύνους
για τους δανειολήπτες
και κατ’ επέκταση για τα
πιστωτικά ιδρύματα. Οι
εν λόγω κίνδυνοι μέσω
συγκεκριμένων
μικροοικονομικών και
μακροοικονομικών
καναλιών μετάδοσης
μετουσιώνονται στους
παραδοσιακούς
τραπεζικούς κινδύνους
(πχ πιστωτικό, αγοράς,
λειτουργικό, φήμης).
Για
παράδειγμα ο φυσικός
κλιματικός κίνδυνος που
προέρχεται από ακραία
φυσικά φαινόμενα (π.χ.
πλημμύρες,
καύσωνες-πυρκαγιές,
ξηρασίες) ή από τη
σταδιακή μεταβολή του
κλίματος (αύξηση της
θερμοκρασίας, άνοδος της
στάθμης της θάλασσας,
έλλειψη νερού, απώλεια
βιοποικιλότητας)
«μεταφράζεται» σε
πιστωτικό κίνδυνο καθώς
δυσχεραίνει ή
εκμηδενίζει την
ικανότητα των
δανειοληπτών
(επιχειρήσεων και
νοικοκυριών) να
αποπληρώσουν τα δάνεια
τους, μέσω της μείωσης
των εισοδημάτων τους
ή/και της αξίας των
περιουσιακών τους
στοιχείων (π.χ.
οικιστικά και εμπορικά
ακίνητα) που έχουν
παραχωρήσει ως
εξασφάλιση για την λήψη
των εν λόγω δανείων.
Επίσης,
ο κλιματικός κίνδυνος
μετάβασης προς μια
κοινωνία και οικονομία
πιο περιβαλλοντικά
βιώσιμη με χαμηλότερες
εκπομπές αερίων του
θερμοκηπίου, αν γίνει
απότομα και χωρίς
σχεδιασμό, ενδέχεται να
αυξήσει σημαντικά τα
κόστη, να μειώσει τα
έσοδα και την αξία των
περιουσιακών στοιχείων,
κυρίως των επιχειρήσεων,
επιβαρύνοντας τη
πιστοληπτική τους
ικανότητα και αυξάνοντας
τη πιθανότητα αθέτησης
στις δανειακές τους
υποχρεώσεις.
Ο
κλιματικός κίνδυνος
μετάβασης για τους
δανειολήπτες ενδέχεται
να καθοριστεί από τις
παρακάτω αιτίες:
Απότομη
και χωρίς σχεδιασμό
υιοθέτηση και εφαρμογή
κλιματικών και
περιβαλλοντικών
πολιτικών, κανονισμών
και νομοθετικών
ρυθμίσεων (π.χ.
ευρωπαϊκός και ελληνικός
κλιματικός νόμος,
περιβαλλοντικοί φόροι
και επιδοτήσεις, οδηγίες
και κανονισμοί
τραπεζικών εποπτικών
αρχών).
από τη
τεχνολογική πρόοδο και
καινοτομία (π.χ.
ηλεκτρικά οχήματα,
ανάπτυξη παραγωγής
πράσινου υδρογόνου και
άλλων ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας, ανάπτυξη
συστημάτων αποθήκευσης
ενέργειας, τεχνητή
νοημοσύνη, τεχνολογία
drones)
από
αλλαγές στη διάθεση και
τις προτιμήσεις των
επενδυτών, καταναλωτών
και εργαζομένων (π.χ.
επενδύσεις και δάνεια με
βάση κριτήρια ESG,
στροφή καταναλωτών και
ιδιαίτερα των νέων σε
«πράσινα προϊόντα»)
Επισημαίνεται ότι, η
πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ
που ανέλυσε 95 μεγάλες
τράπεζες που καλύπτουν
το 75% των δανείων στην
Ευρωζώνη ανέδειξε ότι:
το 90%
των εν λόγω τραπεζών
είναι εκτεθειμένες σε
σημαντικούς κλιματικούς
κινδύνους μετάβασης
καθώς τα δανειακά τους
χαρτοφυλάκια είναι
ουσιαστικά μη
εναρμονισμένα με τους
στόχους της Συμφωνίας
του Παρισιού.
το 70%
των εν λόγω τραπεζών
είναι εκτεθειμένες σε
σημαντικούς νομικούς
κινδύνους, καθώς έχουν
δεσμευτεί ότι θα
τηρήσουν την Συμφωνία
του Παρισιού αλλά τα
δανειακά τους
χαρτοφυλάκια δεν έχουν
εναρμονιστεί με αυτή.
το 50%
της συνολικής μη
εναρμόνισης με τους
στόχους της Συμφωνίας
του Παρισιού προέρχεται
από δανειοδοτούμενες
εταιρείες που
καθυστερούν τη σταδιακή
κατάργηση των
τεχνολογιών εντάσεως
άνθρακα ενώ
το 30%
της συνολικής μη
εναρμόνισης με τους
στόχους της Συμφωνίας
του Παρισιού προέρχεται
από ανεπαρκή
χρηματοδότηση των ΑΠΕ.
Από τα
προαναφερθέντα
συμπεραίνεται ότι οι
κλιματικοί &
περιβαλλοντικοί κίνδυνοι
είναι απαραίτητο να
ενσωματωθούν στα
υποδείγματα αξιολόγησης
πιστωτικού κινδύνου
καθώς επηρεάζουν άμεσα
και καταλυτικά τις
βασικές παραμέτρους του
εν λόγω κινδύνου δηλαδή
την πιθανότητα αθέτησης
υποχρέωσης των
δανειοληπτών αλλά και
την ενδεχόμενη ζημιά που
θα προκύψει στην
περίπτωση αθέτησης
υποχρέωσης του
δανειολήπτη.
Οι
κλιματικοί κίνδυνοι
είναι σήμερα στην κορυφή
της πυραμίδας των
κινδύνων για ένα
πιστωτικό χαρτοφυλάκιο
και γιατί;
Οι
κλιματικοί κίνδυνοι
αποτελούν σήμερα έναν
από τους τρεις
κυριότερους κινδύνους
για τις τράπεζες μαζί με
τους κινδύνους στο
κυβερνοχώρο και τους
γεωπολιτικούς
κινδύνους.
Ωστόσο,
ο πιστωτικός κίνδυνος
παραμένει παραδοσιακά
μακράν ο σημαντικότερος
κίνδυνος για τις
εμπορικές τράπεζες γιατί
αποτελεί την «καρδιά»
της λειτουργίας τους και
το βασικό λόγο ύπαρξής
τους δηλαδή τη χορήγηση
πιστώσεων στην
οικονομία.
Επομένως
οι κλιματικοί κίνδυνοι
είναι πολύ σημαντικοί
καθώς επηρεάζουν άμεσα
και καταλυτικά τους
βασικούς παράγοντες που
καθορίζουν τις
παραμέτρους του
πιστωτικού κινδύνου
δηλαδή την πιθανότητα
αθέτησης υποχρέωσης (ΠΑ)
των δανειοληπτών, αλλά
και την ενδεχόμενη ζημιά
(ΖΑ) που θα προκύψει
στην περίπτωση που η
αθέτηση υποχρέωσης του
δανειολήπτη
πραγματοποιηθεί.
Οι
βασικοί παράγοντες που
καθορίζουν τις
παραμέτρους ΠΑ και ΖΑ
του πιστωτικού κινδύνου
είναι συνοπτικά οι εξής:
Οι
παρούσες αλλά κυρίως οι
μελλοντικές ταμειακές
ροές του δανειολήπτη
δηλ. το εισόδημά/έσοδα
του
Το ύψος
των περιουσιακών
στοιχείων ή των ιδίων
κεφαλαίων του
δανειολήπτη
Το είδος
και η αξία της
εξασφάλισης/ενεχύρου που
έχει παραχωρηθεί από τον
δανειολήπτη για τη
σύναψη του δανείου.
Επιπρόσθετα, ένας άλλος
λόγος που οι κλιματικοί
κίνδυνοι είναι σήμερα
στην κορυφή της
πυραμίδας των κινδύνων
για ένα πιστωτικό
χαρτοφυλάκιο αφορά στη
συνεχή πίεση από την
πλευρά κυρίως των
ευρωπαϊκών εποπτικών και
κανονιστικών αρχών (π.χ.
Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα/Ενιαίος
Μηχανισμός Εποπτείας,
Ευρωπαϊκή Τραπεζική
Αρχή) προς τις τράπεζες
για να αντιμετωπίσουν
αποτελεσματικά τους
κλιματικούς κινδύνους
που ενδέχεται να
απειλήσουν την
κεφαλαιακή τους επάρκεια
και τα επιχειρηματικά
τους μοντέλα, αλλά και
τον ενδεχόμενο συστημικό
κίνδυνο για το ευρωπαϊκό
τραπεζικό σύστημα
συνολικά.
Σε κάθε
περίπτωση όσο ολιγωρούμε
και δεν μετασχηματίζουμε
την οικονομία μας, τόσο
μεγαλύτερη και
αποδιοργανωμένη θα είναι
η κλιματική μετάβαση και
τόσο μεγαλύτεροι θα
είναι οι κίνδυνοι που θα
αποκρυσταλλωθούν στα
δανειακά χαρτοφυλάκια
των τραπεζών.
Οι
ελληνικές τράπεζες
ενσωματώνουν κριτήρια
κλιματικών και
περιβαλλοντικών κινδύνων
στα πιστωτικά τους
χαρτοφυλάκια; Χρειάζεται
μεγαλύτερη προσπάθεια
και σε ποια κατεύθυνση;
Οι
ελληνικές τράπεζες έχουν
σημειώσει σημαντική
πρόοδο στην ενσωμάτωση
κριτηρίων κλιματικών και
περιβαλλοντικών κινδύνων
στην αξιολόγηση του
πιστωτικού κινδύνου των
δανειακών τους
χαρτοφυλακίων, η οποία
οφείλεται εν μέρει λόγω
των πιέσεων από τις
εποπτικές και
κανονιστικές αρχές.
Επίσης,
το Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας (ΤΧΣ)
ενθαρρύνει συστηματικά
τα τελευταία χρόνια προς
αυτή την κατεύθυνση με
προτάσεις προς τις
Τράπεζες για ενσωμάτωση
ποιοτικών και ποσοτικών
κριτηρίων κλιματικών
κινδύνων στο πλαίσιο
διάθεσης ανάληψης
κινδύνων (Risk Appetite
Framework) τους.
Αν και
έχει σημειωθεί σημαντική
πρόοδος τα τελευταία
χρόνια, χρειάζεται
περαιτέρω σημαντική
προσπάθεια προς τις εξής
κατευθύνσεις:
βελτίωση
της επάρκειας και της
ποιότητας των ιστορικών
δεδομένων για την
αξιολόγηση των
κλιματικών κινδύνων και
την «μετάφρασή» τους σε
ζημιές πιστωτικού
κινδύνου.
βελτίωση
επάρκειας και ποιότητας
των κλιματικών
χαρακτηριστικών ανά
πιστούχο και
δάνειο/εξασφάλιση, (π.χ.
πιστοποιητικά
ενεργειακής απόδοσης
ακινήτων, εκπομπές
αερίων θερμοκηπίου
πιστούχου, ενεργειακό
κόστος προς εισόδημα).
ανάπτυξη
εργαλείων για την
αξιολόγηση των σχεδίων
μετάβασης (transition
plans) των επιχειρήσεων
σε χαμηλότερες ή
μηδενικές εκπομπές
αερίων του θερμοκηπίου.
Επιπλέον, άμεση και
στενή συνεργασία με τις
επιχειρήσεις για την
παροχή χρηματοδότησης
σχεδίων μετάβασής τους.
στοχευμένες προσλήψεις
εξειδικευμένου
προσωπικού σε θέματα
διαχείρισης κλιματικών
κινδύνων. Η ενσωμάτωση
των κλιματικών κινδύνων
στην αξιολόγηση του
πιστωτικού κινδύνου
είναι μια πολύπλοκη
εργασία που απαιτεί
κατανόηση των κλιματικών
φαινομένων, της
γεωγραφίας, πολιτικών
και κοινωνικών
παραγόντων.
εισαγωγή
προγραμμάτων αναβάθμισης
δεξιοτήτων του
υφιστάμενου προσωπικού
αναφορικά με τα θέματα
διαχείρισης κλιματικών
κινδύνων. Επειδή πολλά
τμήματα της τράπεζας
πρέπει να συνεργαστούν
για την ενσωμάτωση των
κλιματικών κινδύνων στην
αξιολόγηση του
πιστωτικού κινδύνου
παραμένει σημαντικό για
όλο το προσωπικό να έχει
βασική γνώση και
κατανόηση διαχείρισης
των εν λόγω κινδύνων.
Η
ενσωμάτωση κλιματικών
και περιβαλλοντικών
κριτηρίων στους
πιστωτικούς κινδύνους
βοηθά ή αποθαρρύνει την
πιστωτική επέκταση που
είναι μεγάλο ζητούμενο
σήμερα για την χώρα μας;
Η
πιστωτική επέκταση
στηρίζει την οικονομική
ανάπτυξη της χώρας αλλά
πρέπει να
πραγματοποιείται με
συγκροτημένο και
υπεύθυνο τρόπο για να
αποφύγουμε τα λάθη του
παρελθόντος και τη
ενδεχόμενη δημιουργία
νέων μη εξυπηρετούμενων
δανείων.
Οι νέες
χορηγήσεις πρέπει να
συμμορφώνονται με
συνετές πολιτικές και
διαδικασίες αξιολόγησης
πιστωτικού κινδύνου, με
τις απαιτήσεις των
εποπτικών αρχών, τις
επιταγές του κλιματικού
νόμου και να είναι
εναρμονισμένες με το
Εθνικό Σχέδιο για την
ενέργεια και το κλίμα.
Η
πιστωτική επέκταση θα
ενθαρρυνθεί περισσότερο
όσο έχουμε στη διάθεσή
μας καλύτερα εργαλεία
και δεδομένα για την
αξιολόγηση των
κλιματικών κινδύνων και
τα κανάλια μετάδοσή τους
στον πιστωτικό κίνδυνο
των νοικοκυριών και των
επιχειρήσεων.
Για
παράδειγμα η πιστωτική
επέκταση θα ενισχυθεί
σημαντικά καθώς οι
τράπεζες θα προσφέρουν
περισσότερα και πιο
εξειδικευμένα δανειακά
προϊόντα προς νοικοκυριά
και επιχειρήσεις για:
την
ενεργειακή αναβάθμιση
των κτιρίων τους.
την
ταχεία αύξηση
ηλεκτροκίνησης στις
οδικές μεταφορές και
δημιουργία των
απαιτούμενων σταθμών
φόρτισης
την
ανάπτυξη υπεράκτιων
αιολικών πάρκων
την
ανάπτυξη συστημάτων
αποθήκευσης ενέργειας
την
ανάπτυξη συστημάτων
δέσμευσης και
αποθήκευσης διοξειδίου
του άνθρακα.
Οι
επιχειρήσεις μπορούν να
παρακολουθήσουν αυτή τη
νέα πραγματικότητα στην
Ελλάδα; Ιδιαίτερα οι ΜμΕ
που είναι η ραχοκοκαλιά
της ελληνικής
οικονομίας;
Αναμφισβήτητα η μετάβαση
προς μια κοινωνία και
οικονομία πιο
περιβαλλοντικά βιώσιμη
με χαμηλότερες εκπομπές
αερίων του θερμοκηπίου
που θα συμμορφώνεται με
τους στόχους του
Ευρωπαϊκού Κλιματικού
νόμου αποτελεί μια πολύ
σημαντική πρόκληση όχι
μόνο για τις τράπεζες
αλλά και για τις
επιχειρήσεις και
ειδικότερα για τις
Μικρομεσαίες
Επιχειρήσεις (ΜμΕ).
Οι ΜμΕ
χαρακτηρίζονται από
έλλειψη πόρων και
τεχνογνωσίας καθώς πολύ
συχνά δεν διαθέτουν τα
απαραίτητα μέσα για να
αναπτύξουν σχέδια
μετάβασης/προσαρμογής
στη κλιματική αλλαγή. Το
κόστος για την υιοθέτηση
βιώσιμων πρακτικών και
τη χρήση νέων
τεχνολογιών ενδέχεται να
είναι υψηλό και
δυσβάσταχτο για τις ΜμΕ
στην Ελλάδα.
Επίσης,
πολλές ΜμΕ στην Ελλάδα
δεν έχουν ακόμη πλήρως
αντιληφθεί την ανάγκη
για προσαρμογή στη
κλιματική αλλαγή και τις
υποχρεώσεις που
προκύπτουν από τον
Κλιματικό Νόμο, είτε
λόγω περιορισμένης
ενημέρωσης είτε λόγω
έλλειψης στρατηγικής για
τις μακροπρόθεσμες
συνέπειες.
Ωστόσο,
οι ελληνικές
επιχειρήσεις και
ειδικότερα οι ΜμΕ για να
αντιμετωπίσουν τις
σημαντικές προκλήσεις
της κλιματικής αλλαγής
θα πρέπει να
αξιοποιήσουν τα
χρηματοδοτικά εργαλεία
και τις σχετικές
επιδοτήσεις των
ευρωπαϊκών και ελληνικών
προγραμμάτων και
χρηματοδοτικών εργαλείων
(π.χ. ΕΣΠΑ, Ταμείο
Ανάκαμψης και
Ανθεκτικότητας, LIFE
Program, Horizon Europe,
Just Transition Fund,
"Εξοικονομώ-Αυτονομώ",
πλατφόρμα στρατηγικών
τεχνολογιών για την
Ευρώπη-STEP) που
προσφέρουν επιδοτήσεις
και χαμηλότοκα δάνεια
για την προσαρμογή στη
κλιματική αλλαγή.
Οι ΜΜΕ
μπορούν να επωφεληθούν
από αυτά τα εργαλεία,
προκειμένου να
επενδύσουν:
σε νέες,
πιο φιλικές προς το
περιβάλλον τεχνολογίες
στις
συνεργασίες και τη
δικτύωση (networking) με
άλλες επιχειρήσεις,
ερευνητικούς οργανισμούς
ή και πανεπιστήμια, όπου
θα μπορούν να
ανταλλάξουν τεχνογνωσία
και να εντοπίσουν
αποτελεσματικές λύσεις
για την αντιμετώπιση των
κλιματικών προκλήσεων.
στην
συνεχή εκπαίδευση και
κατάρτιση των στελεχών
και του προσωπικού τους
σε θέματα βιώσιμης
ανάπτυξης, διαχείρισης
κινδύνων και κλιματικής
αλλαγής.
Σε ποιο
βαθμό βοήθησε το ΤΧΣ τις
ελληνικές τράπεζες να
ενσωματώσουν κλιματικά
και περιβαλλοντικά
κριτήρια στα πιστωτικά
τους χαρτοφυλάκια;
Tο ΤΧΣ
υποστηρίζει συστηματικά
τις προσπάθειες των
Τραπεζών για την
διαχείριση των κινδύνων
που προκύπτουν από την
κλιματική αλλαγή.
Το ΤΧΣ
έχει προτείνει στις
Τράπεζες να
συμπεριλάβουν
συγκεκριμένες ποιοτικές
και ποσοτικές μετρήσεις
κλιματικού και
περιβαλλοντικού κινδύνου
στο Πλαίσιο Διάθεσης
Ανάληψης Κινδύνων (Risk
appetite framework),
καθώς και στη Στρατηγική
Διαχείρισης Κινδύνων
τους.
Το ΤΧΣ
συμβουλεύει και
παροτρύνει τις Ελληνικές
Τράπεζες για την
καλύτερη ευθυγράμμιση
των προσπαθειών τους
αναφορικά με την
προώθηση της βιώσιμης
ανάπτυξης στις
χορηγήσεις δανείων,
εντοπίζοντας πιθανές
συνέργειες με
πρωτοβουλίες διεθνούς
συνεργασίας μεταξύ των
τραπεζών. Οι
πρωτοβουλίες που έχει
προτείνει το ΤΧΣ προς
τις τράπεζες είναι οι
εξής:
Αρχές
Πράσινων Δανείων (Green
Loan Principles)
αναφορικά με τα
κοινοπρακτικά δάνεια.
Συμμαχία
για την Κλιματική
Ουδετερότητα στον
τραπεζικό κλάδο
(Net-Zero Banking
Alliance) υπό την ηγεσία
κορυφαίων παγκόσμιων
τραπεζών και την αιγίδα
του ΟΗΕ. Οι τράπεζες που
απαρτίζουν τη Συμμαχία
έχουν δεσμευτεί να
ευθυγραμμίσουν τις
δραστηριότητές τους στον
δανεισμό καιτις
επενδύσεις με τις
καθαρές μηδενικές
εκπομπές αερίων
θερμοκηπίου έως το 2050.
Αρχές
Equator (Equator
Principles): αναφορικά
με τη διαχείριση
περιβαλλοντικών κινδύνων
κατά την χρηματοδότηση
μεγάλων έργων υποδομής
και βιομηχανικών έργων.
Αρχές
του Ποσειδώνα (Poseidon
Principles) οι οποίες
παρέχουν ένα πλαίσιο για
την ενσωμάτωση
κλιματικών και
περιβαλλοντικών
παραμέτρων στις
αποφάσεις δανεισμού, για
την προώθηση της
απανθρακοποίησης της
διεθνούς ναυτιλιακής
βιομηχανίας.
Αρχές
Βιώσιμης Χαλυβουργίας
(Sustainable STEEL
Principles (SSP) οι
οποίες αποτελούν πλαίσιο
για τη μέτρηση και την
γνωστοποίηση της
ευθυγράμμισης των
τραπεζικών δανειακών
χαρτοφυλακίων προς τις
εταιρείες χάλυβα.
Επίσης,
το ΤΧΣ προτρέπει τις
ελληνικές τράπεζες να
συμμετάσχουν στην
πρωτοβουλία ENGAGE4ESG η
οποία χρηματοδοτείται
από την Ευρωπαϊκή Ένωση,
με σκοπό την επίτευξη
των στόχων της ΕΕ
σχετικά με την
ενεργειακή απόδοση των
ακινήτων των ενυπόθηκων
δανείων και των δανείων
ανακαίνισης κατοικιών.
Η
πρωτοβουλία στοχεύει
στην αποσαφήνιση και
τυποποίηση των δεδομένων
των εν λόγω ακινήτων και
δανείων και την
αξιολόγηση της
εναρμόνισης τους με την
Ταξινομία της ΕΕ και
άλλους σχετικούς
κανονισμούς.
|
