Η νέα του οπτική μοιάζει με αυτή του σκεπτικιστή περιβαλλοντολόγου Bjorn Lomborg: οι αυξανόμενες θερμοκρασίες είναι υπαρκτές, αλλά οι φτωχοί αντιμετωπίζουν σημαντικότερες απειλές, όπως η φτώχεια και οι ασθένειες. Ο Γκέιτς επισημαίνει ότι περίπου 8 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από ασθένειες που σχετίζονται με τη φτώχεια, ενώ 500.000 πεθαίνουν από υπερβολική ζέστη – και σχεδόν 10 φορές περισσότεροι από το υπερβολικό κρύο.

Ο δισεκατομμυριούχος τονίζει επίσης ότι η μεγαλύτερη χρήση ενέργειας συνδέεται με οικονομική ανάπτυξη, ενώ η πίεση να μείνουν τα ορυκτά καύσιμα στο έδαφος δυσχεραίνει τη δυνατότητα των φτωχότερων χωρών να επενδύσουν σε αξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια.

Στην COP30, ο Γκέιτς πρότεινε μια στρατηγική στροφή: να ιεραρχηθούν τα μέτρα που έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ανθρώπινη ευημερία, προτείνοντας επενδύσεις στην καινοτομία, όπως ηλεκτρικά αυτοκίνητα και καθαρό τσιμέντο και χάλυβα. Η προσέγγιση αυτή δείχνει μια απομάκρυνση από τη συναίνεση περί ολοκληρωτικής καταστροφής και δίνει έμφαση σε πρακτικά, μετρήσιμα αποτελέσματα για την κοινωνία.