1. Η σημασία των κοινωνικών σχέσεων

Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για συνεργασία. Στις κυνηγετικές-συλλεκτικές κοινωνίες, οι μεγαλύτεροι ενήλικες αποτελούν πυλώνα της κοινότητας και συμβάλλουν στη συλλογική επιβίωση. Στις φυλές Τσιμάνε, οι διάφορες γενιές μοιράζονται καθημερινές εργασίες, όπως κυνήγι, ψάρεμα και φροντίδα παιδιών, δημιουργώντας έναν κύκλο αλληλοϋποστήριξης. Η κοινωνική αλληλεπίδραση και η συμμετοχή σε κοινές δραστηριότητες λειτουργούν ως πρότυπο και για τις σύγχρονες κοινωνίες.

2. Μάθηση και διά βίου εξέλιξη

Οι μακροβιότεροι άνθρωποι διατηρούν τη νεανικότητά τους μέσα από συνεχή μάθηση. Το ίδιο παρατηρείται στις φυλές που μελετά ο Γκούρβεν, όπου οι ηλικιωμένοι δίνουν έμφαση στη μετάδοση γνώσεων και παραδόσεων, αποκτώντας πνευματική και σωματική ζωντάνια. Οι δεξιότητες για επιβίωση, όπως το κυνήγι, η γεωργία, η ιατρική ή η αφήγηση ιστοριών, απαιτούν δεκαετίες για να κατακτηθούν. «Το να ζεις καλά για επτά δεκαετίες είναι καθαρά ανθρώπινο χαρακτηριστικό», σημειώνει ο Γκούρβεν.

3. Απλή διατροφή και σταθερή άσκηση

Η διατροφή των φυλών, όπως των Τσιμάνε, είναι απλή αλλά θρεπτική: ρύζι, καλαμπόκι, γλυκοπατάτες, μπανάνες, φρούτα, ξηροί καρποί, ψάρια και κυνήγι. Ο Γκούρβεν τονίζει ότι δεν υπάρχει «ιδανική δίαιτα» — η ουσία βρίσκεται στη μείωση των κενών θερμίδων και την κατανάλωση φυσικών τροφών. Ο ίδιος αποφεύγει αναψυκτικά, περιορίζει το αλάτι και τρώει με μέτρο.

Η δραστηριότητα δεν απαιτεί υπερβολές. Οι πρόγονοι ήταν ενεργοί μέσω καθημερινών, μέτριων δραστηριοτήτων. Οι Τσιμάνε διανύουν κατά μέσο όρο 17.000 βήματα την ημέρα μέσα από το κυνήγι, τη γεωργία και το ψάρεμα — σε αντίθεση με τα 5.000 βήματα ενός μέσου Αμερικανού. Ο Γκούρβεν προτείνει περπάτημα και πεζοπορία στη φύση, εντάσσοντάς τα σε κοινωνικές στιγμές ώστε η άσκηση να γίνει φυσική συνήθεια, χωρίς καταναγκασμό. «Οτιδήποτε μετράει στον τομέα της δραστηριότητας», λέει, «και είναι ενθαρρυντικό για όσους φοβούνται το γυμναστήριο».