|
Ο πληθωρισμός στις
χώρες της Κεντρικής, της Ανατολικής και της ΝΑ Ευρώπης είναι
πιο ενισχυμένος από ό,τι στις προηγμένες οικονομίες της,
απαιτώντας από πολλές κεντρικές
τράπεζες της περιφέρειας αυτής να εφαρμόσουν
αυστηρή νομισματική πολιτική και να διατηρήσουν υψηλά τα
επιτόκια για πιο μακροχρόνιο διάστημα από όσο η ΕΚΤ. Όπως
έγραφε σε πρόσφατη ανάλυση του το Reuters, με την
επιβράδυνση αύξησης τιμών, οι κεντρικές τράπεζες σε
Ουγγαρία, Πολωνία και Τσεχία άρχισαν να μειώνουν τα
επιτόκια. Η Τράπεζα της Ρουμανίας δείχνει πως θέλει να
καθυστερήσει προς το παρόν τη νομισματική χαλάρωση.
«Η εξασθένηση του
πληθωρισμού προχωράει πιο αργά στη Ρουμανία, στη Μολδαβία,
στο Μαυροβούνιο, στην Ουγγαρία και τη Σερβία από ό,τι αλλού
στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη», υπογράμμισε ο Αλφρεντ
Κάμερ, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ. «Γενικά
μιλώντας, οι υποκείμενες πληθωριστικές πιέσεις στην περιοχή
παραμένουν ισχυρότερες από ό,τι στις προηγμένες οικονομίες»,
είπε. Υπό το πρίσμα αυτό, «πολλές κεντρικές τράπεζες θα
πρέπει να ακολουθήσουν μια πολιτική σύσφιγξης μεγαλύτερο
χρονικό διάστημα από ό,τι, για παράδειγμα, η ΕΚΤ».
Μία ενδεχόμενη
περικοπή επιτοκίων από την ΕΚΤ τον Ιούνιο έχει ήδη
προεξοφληθεί και συνεκτιμηθεί από τους επενδυτές, ενώ και τα
περισσότερα στελέχη της ΕΚΤ έχουν συγκατανεύσει σε μια
τέτοια κίνηση. Σε ομιλία του στο πλαίσιο ενός οικονομικού
φόρουμ στο Σπλιτ της Κροατίας, ο Κάμερ είπε ότι η κυβέρνηση
σχεδιάζει να ανακαλέσει έκτακτα μέτρα στήριξης για
νοικοκυριά και εταιρείες φέτος και το επόμενο έτος θα
βοηθήσει στην καταπολέμηση του πληθωρισμού, περιορίζοντας τη
ζήτηση. Επιπλέον, τόνισε ότι κατά την περίοδο 2021-2023
υπήρξε κλονισμός της εμπιστοσύνης στους οικονομικούς θεσμούς
στην αναδυόμενη Ευρώπη, ενώ αρκετές κεντρικές τράπεζες
βρέθηκαν αντιμέτωπες με πολιτικές παρεμβάσεις. «Επιτρέψτε
μου να είμαι σαφής και να σας επισημάνω ότι οι κεντρικές
τράπεζες πρέπει να είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις εντολές
τους για τον πληθωρισμό. Ο λόγος αυτός καθιστά την
ανεξαρτησία τους εκ των ων ουκ άνευ. Η παρέμβαση διαβρώνει
την εμπιστοσύνη και καθιστά τη χάραξη πολιτικής πιο
δαπανηρή», παρατήρησε. Αναφερόμενος δε στην επίτευξη μιας
ήπιας προσγείωσης στην ανωτέρω περιφέρεια, διασαφήνισε πως
δεν φαίνεται κάτι εύκολο, αλλά έχει τη σημασία του,
δεδομένου ότι είναι ακόμη πιο αποκαρδιωτικό το να τονώνει
κανείς τις προοπτικές ανάπτυξης της αναδυόμενης Ευρώπης σε
βάθος χρόνου.
Ακόμη και πριν από
την πανδημία, η ταχύτητα σύγκλισης είχε επιβραδυνθεί, δήλωσε
ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, εν κατακλείδι.
«Οπερ σημαίνει πως οι χώρες της αναδυόμενης Ευρώπης θα
συγκλίνουν προς το μέσο βιοτικό επίπεδο στην Ε.Ε. το 2100,
πενήντα χρόνια αργότερα από ό,τι προβλεπόταν». |
