Από το Marx ως το Soros

Καθημερινή Στήλη με άρθρα για την παγκόσμια οικονομία

Επικοινωνήστε μαζί μας

00:01 - 26/09/22

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως μετά από 2,5 σχεδόν χρόνια πανδημίας και μια κρίση πληθωρισμού, που σταδιακά εξελίσσεται σε μια μορφή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ζούμε μια εποχή ιστορικών αλλαγών, οι οποίες θα μας συνοδεύουνε για πάντα. Πιο χαρακτηριστικές είναι οι αλλαγές που συμβαίνουνε στην παγκόσμια αγορά εργασίας. Όπως χαρακτηριστικά έγραφε πριν από μερικές ημέρες το Bloomberg. Τόσο μεγάλη είναι η ζήτηση για καλούς εργαζομένους στη Γερμανία, ώστε οι ισορροπίες στην αγορά εργασίας έχουν ανατραπεί πλήρως. Παραδοσιακά, οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονταν ότι πολλές εταιρείες δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τους απαντήσουν –έστω και αρνητικά– έπειτα από μια συνέντευξη για δουλειά. Ομως στη Γερμανία οι όροι έχουν αντιστραφεί, καθώς οι υποψήφιοι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που «σνομπάρουν» τις εταιρείες.

Η πρακτική ονομάζεται «ghosting» και κατά κανόνα γίνεται από τις εταιρείες προς τους υποψήφιους εργαζομένους. Εδώ και χρόνια, άτομα που περνούν από συνεντεύξεις διαμαρτύρονται ότι οι υπεύθυνοι προσλήψεων δεν φροντίζουν στη συνέχεια να επικοινωνήσουν μαζί τους, έστω για να τους ενημερώσουν ότι έχουν απορριφθεί. Oμως στη Γερμανία, όπου μία στις δύο επιχειρήσεις αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις προσωπικού, η δουλειά των τμημάτων προσωπικού έχει καταστεί δυσχερέστατη.

Πλέον το φαινόμενο των υποψήφιων εργαζομένων που «εξαφανίζονται» έπειτα από τις συνεντεύξεις έχει γίνει καθημερινό.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 400 υπεύθυνους προσλήψεων σε ποικίλες γερμανικές επιχειρήσεις από την ιστοσελίδα αναζήτησης εργασίας Indeed, ένας στους δύο δήλωσε ότι αυτή η τάση έχει αυξηθεί τον τελευταίο χρόνο. Ο ένας στους τέσσερις λέει ότι του συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ενώ ένας στους δέκα ισχυρίζεται ότι χάνει έναν υποψήφιο εργαζόμενο την ημέρα. Οι άνδρες υποψήφιοι είναι εκείνοι που «εξαφανίζονται» συχνότερα.

Μάλιστα, ένας στους πέντε υπεύθυνους προσλήψεων λέει ότι είχε εργαζομένους που εξαφανίστηκαν ακόμα και αφότου αποδέχθηκαν μια πρόταση για δουλειά, ενώ στο 7% έχει τύχει να προσλάβουν κάποιον, ο οποίος απλώς δεν εμφανίστηκε την πρώτη του ημέρα στη δουλειά – και προφανώς ούτε και τις επόμενες. Τα στοιχεία αυτά αποτυπώνουν με τον πιο έκδηλο τρόπο τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού που αντιμετωπίζουν οι γερμανικές επιχειρήσεις, υπό συνθήκες γήρανσης του πληθυσμού αλλά και αλλαγής των συμπεριφορών που επέφερε η πανδημία. «Οι εργαζόμενοι συχνά έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε αρκετές καλές επιλογές, όπως γινόταν παλιά με τις εταιρείες», εξηγεί ο Τιμ Βερχόεβεν, ειδικός προσλήψεων της Indeed, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg.

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει δημοσιεύσει το οικονομικό ινστιτούτο Ifo, σχεδόν μία στις δύο εταιρείες στη Γερμανία αναγκάζεται να περιορίσει τις δραστηριότητές της γιατί δεν βρίσκει προσωπικό. Οι μεγαλύτερες ελλείψεις σημειώνονται στον τομέα παροχής υπηρεσιών, ενώ το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξυμένο στον ξενοδοχειακό κλάδο. Σε αυτόν τον τομέα οι δύο στις τρεις επιχειρήσεις δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις προσωπικού. Αυτή τη στιγμή και στο άμεσο μέλλον η γενιά όσων γεννήθηκαν αμέσως μετά τη λήξη του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έως το 1964 προχωρεί σε συνταξιοδότηση. Συνεπώς, το έγκριτο οικονομικό ινστιτούτο της Γερμανίας IW υπολογίζει ότι η χώρα θα χάσει τα επόμενα 15 χρόνια πάνω από 5 εκατ. εργαζομένους. Μόνο φέτος το εργατικό δυναμικό θα συρρικνωθεί κατά τουλάχιστον 300.000 άτομα, καθώς αυτοί που συνταξιοδοτούνται είναι περισσότεροι από εκείνους που ξεκινούν τη λεγόμενη παραγωγική ηλικία. Εως το 2029 η συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού σχεδόν θα διπλασιαστεί και θα φθάσει τα 650.000 άτομα. Νομοθεσία, η οποία ψηφίστηκε το 2020 για να ενθαρρύνει την έλευση 400.000 ξένων εργαζομένων στη Γερμανία τον χρόνο, προσείλκυσε μόνο 30.000 άτομα το πρώτο έτος.

Τα προηγούμενα χρόνια η χώρα μπορούσε να προσελκύσει μετανάστες από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης με δέλεαρ τους υψηλούς μισθούς της, όμως, ενόσω οι αποδοχές αυξάνονται σε άλλες περιοχές του κόσμου, η ροή αυτών των εργαζομένων σταδιακά επιβραδύνεται.

Στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της εταιρείας στελέχωσης Venture Beat, μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι σε σύνολο 1.000 εργαζομένων το 84% είχε «εξαφανιστεί» από εργοδότη δυνητικό ή κανονικό τουλάχιστον μία φορά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ποιος είναι, όμως, ο λόγος; Ενας λόγος είναι πως η συμπεριφορά αυτή απαντάται συνήθως σε όσους ψάχνουν δουλειά πρώτη φορά, σύμφωνα με άλλη έρευνα. Το 31% των νέων υποψηφίων το «είχε σκάσει», ενώ το ποσοστό μεταξύ πιο έμπειρων επαγγελματιών ήταν 12%. Επιπλέον, το 55% όσων αναζητούν εργασία δηλώνει ότι «εξαφανίζεται» διότι υπάρχει πληθώρα θέσεων εργασίας εν συγκρίσει με τις προ πανδημίας ευκαιρίες. Τέλος, η «εξαφάνιση» ως συμπεριφορά απαντάται συνήθως σε όσους αναζητούν δουλειά σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων.