|
Tο απόρρητο
έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Άμυνας
περιέχει περισσότερες από 1.200 σελίδες σχεδίων
και σεναρίων υλικοτεχνικής υποστήριξης που
ουσιαστικά περιγράφουν πώς το ΝΑΤΟ (και όχι
η Bundeswehr) θα αναπτύξει έως και 800.000
στρατιώτες και 200.000 στρατιωτικά οχήματα σε
γερμανικό έδαφος εάν η Μόσχα εξαπολύσει επίθεση
σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ο Πούτιν
διαψεύδει βέβαια με κάθε τρόπο ότι η Μόσχα
σχεδιάζει να επιτεθεί στην Ευρώπη. Άλλωστε, πώς
μπορούν οι Ρώσοι να εισβάλουν σε άλλες χώρες ,
όταν δεν έχουν καταφέρει ακόμη να καταλάβουν το
τελευταίο τμήμα του Ντόνετσκ;
Ουσιαστικά
ο Ρώσος πρόεδρος επιμένει κυρίως ότι το Ντονμπάς
και η Κριμαία πρέπει να θεωρούνται ρωσικά,
διαφορετικά δεν μπορεί να επιτευχθεί
ειρηνευτική συμφωνία.
Εκτός
διαπραγμάτευσης η Ευρώπη
Δυστυχώς,
είναι μια διαπραγμάτευση στην οποία η Ευρώπη
έχει παραμείνει στο περιθώριο, εκτός σκηνής.
Προτείνοντας ένα σχέδιο 24 σημείων που
εκπονήθηκε από τους λεγόμενους «Προθύμους»,
γεμάτο δηλώσεις αρχών, αλλά εντελώς αποκομμένο
από την πραγματικότητα του πολέμου.
Το σχέδιο
των Ευρωπαίων φαίνεται να υπονοεί ότι η Ρωσία
έχει «χάσει» τον πόλεμο.
Γαλλία,
Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία- οι
επικεφαλής των Προθύμων- είναι σαν να παίζουν σε
διαφορετικό πρωτάθλημα. Προτείνουν γενικά
αποδεκτές δηλώσεις, όπως ότι τα σύνορα μιας
χώρας δεν μπορούν να αλλάξουν με τη βία, αλλά
δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τη διαφορετική
πραγματικότητα που προκύπτει μετά από
σχεδόν τέσσερα χρόνια πολέμου.
Ο Μακρόν
κηρύσσει «εθελοντική στράτευση» των νέων,
ακολουθώντας τη γερμανική γραμμή. Ουσιαστικά,
όλες οι φιλοπόλεμες δηλώσεις και κινήσεις ,
χρησιμεύουν για να υποστηρίξουν στην κοινή γνώμη
τον θηριώδη επανεξοπλισμό της Ευρώπης.
Οι
Ευρωπαίοι δεν εξετάζουν καν την πιθανότητα μιας
πιθανής συμφωνίας για τη ειρήνη. Μιας συμφωνίας
που θα λαμβάνει υπόψη την ισορροπία δυνάμεων επί
του εδάφους και τον πολυπολικό χάρτη του κόσμου.
Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να την
σαμποτάρουν
Θέλουν να
αμνηστεύσουν τον Ζελένσκι
Για
παράδειγμα, οι Βρυξέλλες να επιμένουν στο σχέδιό
τους για τη χορήγηση «αμνηστίας» στη διεφθαρμένη
κλίκα του Κιέβου, γύρω από τον Ζελένσκι.
Την ώρα που
ακόμη και η φον ντερ Λάιεν, από την ιδιωτικότητα
του «παλατιού» της στις Βρυξέλλες, γνωρίζει ότι
το να βάλει στο τραπέζι τα 200 δισεκατομμύρια
ευρώ που χρειάζονται για να διατηρηθεί μια
εντελώς χρεοκοπημένη στρατιωτικά, πολιτικά,
οικονομικά και ηθικά Ουκρανική ηγεσία για άλλα
δύο χρόνια, θα ανεβάσει στα ύψη την δυσαρέσκεια
μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών και των
επιχειρήσεων, που παλεύουν με τις υψηλές
τιμές ενέργειας λόγω σε μεγάλο βαθμό των
ρωσοφοβικών επιλογών που έχουν εγκριθεί από την
ΕΕ. Με λίγα λόγια, σε αυτό το «άδειο κουτί» που
είναι η Ευρώπη , οι ηγέτες της ζουν με το
σύνθημα «όπου υπάρχει πόλεμος, υπάρχει ελπίδα ».
Ο μεγάλος
Αλμπέρ Καμύ έγραψε ότι «θα μπορούσε κανείς να
ζήσει μέσα σε ένα κούφιο δέντρο, αν ήθελε». Αλλά
μακροπρόθεσμα, μπορεί κανείς να βαρεθεί κιόλας.
Ο πολεμοχαρής, νέος «ευρωπαϊσμός», είναι το
κούφιο δέντρο. Μέχρι πότε θα αναγκαζόμαστε να το
αποδεχόμαστε; Με ηγέτες, καταδικασμένους να
είναι «πιόνια»;
Μιχάλης
Ψύλος (Ναυτεμπορική)
|
