|
«Η
εκπαίδευση και η μόρφωση είναι το πιο ισχυρό
όπλο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να
αλλάξουμε τον κόσμο» (Νέλσον Μαντέλα).
Είναι
τραγική ειρωνεία να υπερηφανεύεται μία πολιτική
ηγεσία για τη μερική βελτίωση δεικτών ανάπτυξης,
ενώ την ίδια ώρα στραγγαλίζεται η δημόσια
παιδεία. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ αποδεικνύουν όχι
μόνο τη φτώχεια αυτής της χώρας, αλλά και την
έλλειψη οράματος της πολιτικής ηγεσίας.
Παιδεία,
Δικαιοσύνη και Υγεία: οι δείκτες αυτοί δείχνουν
αν μία κοινωνία πάει μπροστά ή πίσω. Και
δυστυχώς στην Ελλάδα τα στοιχεία δεν είναι
θετικά.
Η Ελλάδα
είναι τελευταία στην Ευρώπη στη χρηματοδότηση
της Παιδείας
Επενδύει
στην εκπαίδευση το 3,9% του ΑΕΠ, ποσοστό
χαμηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που είναι
4,7%. Για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και της
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δαπανά 6.420
δολ./μαθητή και βρίσκεται στην τελευταία θέση
της ΕΕ. Μάλιστα, προτελευταία είναι η Ουγγαρία
που δαπανά 10.000 δολ. Επίσης, οι
δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία ανέρχονται
σε 4.497 δολ./φοιτητή, έναντι μέσου όρου του
ΟΟΣΑ 15.102 δολ
Σύμφωνα με
την έκθεση, σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ οι μισθοί
των δασκάλων έχουν αυξηθεί από το 2015 κατά μέσο
όρο 14,6%, ενώ στην Ελλάδα μόλις 1,4%! Σε
επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
(συμπεριλαμβανομένης της Έρευνας & Ανάπτυξης), η
δημόσια δαπάνη στην Ελλάδα είναι 4.497 δολ. ανά
φοιτητή, πολύ κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που
είναι 15.102 δολάρια.
Ο ετήσιος
αριθμός διδακτικών ωρών για την υποχρεωτική
διδασκαλία στην Ελλάδα στην πρωτοβάθμια είναι
718 ώρες, στη δευτεροβάθμια 791 ώρες. Και στις
δύο περιπτώσεις είναι κάτω από τον μέσο όρο του
ΟΟΣΑ, που είναι 804 ώρες και 909 ώρες
αντίστοιχα.
Η χώρα
είναι εκτός μνημονίου από το 2018. Αν δεν είναι
από αμέλεια η απουσία στρατηγικής για τη
βελτίωση της δημόσιας Παιδείας, τότε είναι
από πρόθεση. Η Ελλάδα κινδυνεύει να
καταδικαστεί σε μια διαρκή υστέρηση απέναντι
στις υπόλοιπες χώρες και οι συνέπειες της
κυβερνητικής στρατηγικής αφορούν ολόκληρη την
κοινωνία.
Ελένη
Στεργίου (in.gr)
|
