|
Οι μεγαλύτερες
τράπεζες των ΗΠΑ είναι τόσο προσκολλημένες στη γραφειοκρατία
που ακόμη κι αν προσπαθούσαν δεν θα μπορούσαν από μόνες τους
να προξενήσουν κρίση. Τι συμβαίνει, όμως, όταν μιλάμε για τη
16η μεγαλύτερη τράπεζα; Όπως έγραφε προσφάτως σε άρθρο του ο
Τζόν Φόλει στο Reuters, η κατάρρευση της Silicon Valley Bank
υποχρέωσε τη Fed να παρέμβει το Σαββατοκύριακο μαζί με το
υπουργείο Οικονομικών και την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία
Ασφάλισης Καταθέσεων (FDIC). Θέλησαν να καθησυχάσουν τους
καταθέτες του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, που θεωρείται
μεσαίου μεγέθους, και έθεσαν σε κίνηση έναν νέο μηχανισμό
για να διευκολύνουν τη χρηματοδότηση αναφορικά με τράπεζες
που δεν είχαν μετρητά. Στην πορεία έκλεισαν έναν ακόμη
χρηματοπιστωτικό όμιλο, τη νεοϋορκέζικη Signature Bank. Το
διττό σχέδιο συνδράμει στην επίλυση του προβλήματος της SVB
και της Signature, αλλά επίσης καθησυχάζει τους νευρικούς
καταθέτες ότι οι λοιποί τραπεζικοί όμιλοι είναι ασφαλείς.
Πρώτον, η FDIC θα αποζημιώσει όλους τους καταθέτες των δύο
τραπεζών, όχι μόνο εκείνους των οποίων τα υπόλοιπα είναι
εντός του εγγυημένου ορίου των 250.000 δολαρίων. Σε
περίπτωση που τα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας, μετά μια
πώλησή τους, υστερούν σε αξία από εκείνη των καταθέσεων,
αυτό το κόστος θα επιμερισθεί σε όλες τις ασφαλισμένες στην
FDIC τράπεζες. Είναι ανορθόδοξο αλλά απαραίτητο. Η αποτυχία
της SVB, η οποία άφησε επιχειρήσεις όπως η εταιρεία
κρυπτογράφησης νομισμάτων Circel να μην έχουν πρόσβαση στα
μετρητά τους, είχε στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ότι οι μεγάλες
καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς σε μικρότερες τράπεζες. Χωρίς
μια σιωπηρή εγγύηση για όλους, η Δευτέρα θα μπορούσε να είχε
φέρει νέες τραπεζικές εκκρεμότητες.
Δεύτερον, η Fed θα
αρχίσει να δανείζει τις τράπεζες έναντι ορισμένων επενδύσεων
που κατέχουν, αλλά με βάση την ονομαστική αξία των τίτλων
και όχι τις τιμές αγοράς τους. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες
που πρέπει να αντλήσουν μετρητά δεν θα χρειαστεί να πωλήσουν
ομόλογα ή τίτλους με κρατική εγγύηση έχοντας ζημία, όπως
έκανε η SVB, εφόσον βρίσκονται σε μια λογική κατάσταση. Και
πάλι, είναι μια απόκλιση του κανόνα. Η Fed συνήθως εφαρμόζει
ένα «κούρεμα» σε περιουσιακά στοιχεία, έναντι των οποίων
θέλουν να δανειστούν οι τράπεζες μέσω του υφιστάμενου
μηχανισμού της. Κι ενώ το νέο πρόγραμμα τραπεζικής
χρηματοδότησης με κόστος περίπου 5% είναι πολύ υψηλότερο από
το σχεδόν τίποτα που πληρώνουν οι τράπεζες για τις
περισσότερες από τις καταθέσεις τους, ταυτόχρονα δεν έχει
τιμωρητικό χαρακτήρα.
Οπως πάντα, τα μέτρα
κατά της κρίσης είναι εκεί για να τα δούμε και όχι να τα
χρησιμοποιήσουμε. Εάν οι καταθέτες πιστεύουν ότι θα
διασωθούν άνευ όρων, δεν χρειάζεται να προβούν σε μαζικές
αναλήψεις. Οπότε, εφόσον δεν συμβεί αυτό, η τράπεζα δεν θα
χρειαστεί να πωλήσει περιουσιακά στοιχεία βιαστικά. |
